در اینجا نمی خواهیم تاریخ احزاب و پیدایش انها را بررسی کنیم . نمی خواهیم بگویم کدام خوبست و کدام بد .
شاید اگر بخواهیم اسم و ادرس گروهها را بگویم و بنویسیم به بیش از یک دفتر صد برگ نیاز داریم . منهم فارغ از اینکه خودم چه عقیده و نطری دارم برای نمونه تصاویر بزرگترهای بعضی از احزاب که به قول خودشان بیشترین تعداد و هوادار را دارند و این روزها در دنیای مجازی نت بیش از سایرین خبر سازند را آورده ام . وقتی به نوشته ها و تلویزیونها و مصاحبه ها و ... متعلق به آنها توجه میکنیم همه انها از عدالت , زندگی بهتر , حقوق بشر , آزادی فردی و اجتماعی , دموکراسی و ... سخن میگویند . و حرفشان مبارزه با رژیم اسلامی است .
هیچکدام در قدرت نیستند و طرفدارانشان در این سوی و انسوی جهان پراکنده و تعدادی هم در داخل ایران به حرفهایشان از سر تفنن و تخلیه انرژی منفی حاصل از حکومت دیکتاتوری خامنه ای گوش میدهند و ابراز خرسندی میکنندو گاه به تلویزیونهایشان زنگ میزنند و دلفریبی میکنند و ... .به دنیای مجازی نت که می ایم , باز همان آش و همان کاسه !
بعضی تندرو تر و برخی آرام تر . کانال الف تلویزیون را نگاه میکنیم به آن دیگری میگوید سبز الهی , روزنامه اینها را میخوانیم به ان یکی میگوید شاه الهی , وبسایت سومی را ورق میزنیم به اون یکی گفته دوران طلائی امام , به مجله این یکی نگاه میکنیم به اون یکی گفته جمهوری سبزینه و .... به سایتهای اجتماعی که برویم و کامنت هوا داران را بخوانیم که دیوانه میشویم مخصوصا زمانی که یک هوادار داغ کند و شلوارش را در آورد و سخن پراکنی کند !
ندا خانمی و آقا سهراب و ... در خیابانها توسط عوامل اسلامی جمهوری اسلامی حکومت اسلامی سید علی آقای حسینی خامنه ای اسلامی در اعتراض به نتایج انتخوابات فرمایشی و تقلب و ... کشته میشوند ! از فردا همه گروهها و احزاب کنار عکس این از دنیا رفتگان عکس یادگاری میگیرند , تو گویی طرف با حزب انها بوده .!؟
فصل انتخابات ( انتخوابات ) میشود همه تحریم میکنند !
یک اتفاقی می افتد و بعضی خانه بدوش میشوند , همه حمایت میکنند و حقوق بشر و ...!
یک نفر از این حزب میرود با رهبر اون حزب مصاحبه میکند , آتشفشان میشود !..
و ... و ...
گاهی به خودم میگویم لیاقت ما ایرانی ها همین جمهوری اسلامی است , میگویم دیکتاتور است اما خودمان از او هم دیکتاتور تر هستیم . او در قدرت است و زور میگوید و تحمل رقیب را ندارد ما در نقطه ضعف هستیم و تحمل نداریم . انوقت میگویم می خواهیم دموکراسی برای ایران بیاوریم !
شرط اول دموکراسی تحمل رقیب است . جالب تر اونوقتی میشود که در دنیای مجازی نت و در وبسایتهای اجتماعی می بینیم اکثر قریب به اتفاق هواداران سالها در امریکای شمالی , اروپا , استرالیا یا ژاپن زندگی کرده اند . آنها دیده اند که در اروپا و آمریکا و ... چگونه احزاب و هواداران همدیگر را تحمل میکنند ( البته انجا هم کم و بیش دارد , اما نه مثل ما ) .
حال سئوال من از همه طرفداران احزاب گوناگون این است ( از رهبران احزاب سئوال نمی کنم از طرفداران می پرسم).
من به عنوان یک جوان ایرانی چگونه میتوانم به شما و حزب شما اعتماد کنم و عضوی از خانواده بزرگ شما شوم , زمانیکه می بینم الان که در قدرت نیستید , دیگران را به بازی نمی گیرید ؟ الان که زور ندارید تحمل رقیب را هم ندارید ؟ الان که نه سپاه دارید و نه وزارت اطلاعات در صحبت با مخالفان , شلوارتان را می کنید و حرف میزنید ؟ هنوز به قدرت نرسیده اید من را نمی بینید , و حقم را حتی در سخن گفتن پایمال میکنید ؟ نگوئید نفوذی میاید و ستون پنجم و ... تا حزب ما را خراب کند .
یک سئوال هم از همه رهبران اپوزیسیون دارم .چگونه به شما اعتماد کنم مادامی که شما خودتان نمی توانید با حزب رقیب که اگر جمعیتش بیش از شما نیست کمتر هم نخواهد بود سر یک میز صحبت کنید . آیا اختلاف بین احزاب و اپوزیسیون مخالف رژیم , از احتلاف تمام اپوزیسیون با کلیت نظام اسلامی بیشتر و بزرگتر است ؟
****************************
آنچه در بین اپوزیسیون اتفاق می افتد همان چیزی است که بین خامنه ای و احمدی نژاد
حال به من حق میدهید که بگویم لیاقت ما ایرانی ها همین جمهوری اسلامی است ؟
